Die woordeboekdefinisie van "natuurlike hoogte" verwys na 'n geografiese kenmerk of topografiese formasie wat bo die omliggende landskap uitstyg. Dit kan natuurlike kenmerke soos heuwels, berge, plato's, kranse of rante insluit, wat deur natuurlike prosesse soos tektoniese bewegings, erosie of vulkaniese aktiwiteit gevorm word. Hierdie hoogtes is tipies hoër as die omliggende land en bied 'n natuurlike versperring of landmerk wat die klimaat, hidrologie en ekologie van die omliggende gebied kan beïnvloed.